Jemi sot këtu për t'i dhënë lamtumirën e fundit Prof. Dr. Koço Bihikut, njeriut të dashur të familjes, kolegut dhe mikut tonë, studiuesit, kritikut dhe historianit të letërsisë.
Eshtë e vështirë që me këto dy fjalë lamtumire të thuhet gjithçka duhet thënë për këtë burrë me një jetë e veprimtari të pasur shoqërore dhe shkencore, aq më tepër është e vështirë, për shkak të emocionit të ndarjes, për ne kolegët e tij, për ne që kemi kaluar me të një jetë të tërë bashkëpunimi, që kemi mësuar prej tij dhe kemi mbetur borxhlinj ndaj tij.
Prof. Dr. Koço Bihiku është ndër të shumtët të rinj të kohës që u bashkuan me lëvizjen nacionalçlirimtare dhe iu përkushtuan asaj pa rezerva, ai është gjithashtu nga të paktët që i shpëtuan kosës së vdekjes në kampin famëkeq të Prishtinës.
Pas Çlirimit të vendit, pasi plotësoi studimet e larta për letërsi në Bashkimin Sovjetik u kthye në atdhe dhe iu përvesh punës për të ndërtuar një kulturë të re, duke punuar fillimisht në drejtorinë e teksteve shkollore të Ministrisë së Arsimit dhe më pas në institucionet shkencore, ku kaloi pjesën më të madhe të jetës si studiues dhe si organizator, dhe drejtues i këtyre institucioneve.
Si zv. drejtor për një kohë të gjatë i Institutit të Gjuhësisë dhe të Letërsisë, si drejtues organizmash, veprimtarish e veprash shkencore themelore, si "Historia e letërsisë shqipe" në disa vëllime, e të tjera vepra e projekte, Prof. Dr. Koço Bihiku ka qenë një nga protagonistët e jetës kulturore dhe shkencore të kohës. Kritik që ka ndjekur hap pas hapi zhvillimet letrare të kohës, ai ka qenë një zë me peshë në kritikën shqiptare.Formimi i shkollës historiografike letrare te ne nuk mund të kuptohet pa kontributin e prof. Bihikut dhe pa përkushtimin e tij për përgatitjen e kuadrove të reja, me kërkesa të larta shkencore, çka ishte një tipar i tij. Kërkues por i drejtë, Prof. Dr.Koço Bihiku ka lënë në brezat më të rinj të historianëve të letërsisë, kujtimin e shkencëtarit të ndershëm, që nuk bën kompromis me parimet dhe bindjet e tij shkencore.
Studimet e tij janë model i kërkesave të larta, i saktësisë shkencore që buronte prej bindjes së tij për të mos folur e shkruar pa njohjen e plotë të fakteve dhe pa i prekur ato.
Fushat kryesore të punës së Prof. Dr. Koço Bihikut kanë qenë letërsia shqipe midis dy luftërave dhe letërsia e pasluftës. Studimet e tij në këto fusha përbëjnë një kontribut origjinal shkencor, që nuk mund të anashkalohet prej kujtdo që merret me to. Duhet të veçojmë sidomos studimet dhe monografitë e Prof. Dr. Koço Bihikut për dy kolosë të letërsisë dhe kulturës shqiptare, Fan Nolin dhe Migjenin.
Prof. Dr. Koço Bihiku nga piktori Ndini Bardhi
Jeta e Prof. Dr. Koço Bihikut ka qenë luftë, luftë për çlirimin e vendit, luftë për të përballuar jetën dhe vështirësitë e saj, duke mbetur gjithmonë besnik i vetes, dhe punë, punë dhe vetëm punë, pa marrë parasysh lodhjen dhe shëndetin. Deri në minutat e fundit të jetës, ai nuk iu nda punës, nuk hoqi dorë nga projektet studimore një pjesë e të cilave mbetën të parealizuara, duke marrë me vete pengun për to.Koço Bihiku ikën nga kjo jetë duke lënë në pikëllim të thellë Balin, shoqen e tij të pandarë të jetës, Zanën që i fali shumë dashuri duke mos ia ndarë kujdesin deri në çastet e fundit, të afërmit, kolegët dhe miqtë e tij, por duke lënë pas veprën e tij dhe kujtimin e mirë të njeriut të ndershëm, kërkuesit shkencor të përkushtuar.
Lamtumirë i dashur Koço.
10.06.2013